မႏၱေလးတိုင္း ၊ ရမည္းသင္းခရိုင္ ၊ ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕နယ္ ၊ က်ည္ေတာင္ရြာအနီးတြင္ တည္ရွိေသာ ေလွခြင္းေတာင္ဘုရားမွာ သမိုင္း၀င္ တန္ခိုးႀကီး ဘုရား တစ္ဆူျဖစ္ပါသည္။
ေရွးလြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ရွစ္ရာေက်ာ္ခန္႕က ပုဂံျပည္၌ အေနာ္ရထာမင္းႀကီး ထီးနန္းသိမ္းပိုက္စိုးစံေတာ္မူစဥ္ ပုဂံျပည္အနယ္နယ္အရပ္ရပ္၌ အရည္းႀကီးတို႕၏ မစစ္မွန္ေသာ
အယူ၀ါဒမ်ား လႊမ္းမိုးေနခဲ့သည္။ အေနာ္ရထာမင္းႀကီး နန္းတက္လာေသာအခါ ထိုအယူ၀ါဒမ်ားကို မႏွစ္သက္သျဖင့္ စစ္မွန္ေသာ သာသနာကို ေတာင့္တလွ်က္ရွိသည္။ ထိုစဥ္
သထံုျပည္မွ ရွင္အရဟံသည္ သာသနာျပဳရန္ ပုဂံျပည္သို႕ ႀကြလာ၏။ အေနာ္ရထာမင္းႀကီးသည္ ရွင္အရဟံကို ဖူးေတြ႕ရေသာ္ မ်ားစြာၾကည္ညိုလွ၏။ ပုဂံျပည္၌ သာသနာျပဳရန္
ေလွ်ာက္ထား ေတာင္းပန္၏။ အေနာ္ရထာမင္းႀကီးသည္ ရွင္အရဟံ၏ အကူအညီျဖင့္ အရည္းႀကီး မ်ားအယူ၀ါဒကို ဖယ္ရွားသုတ္သင္သည္။
ထို႕ျပင္ စစ္ေရးအရ ရွင္းလင္းသုတ္သင္ရန္ လိုအပ္ေသာ ေနရာမ်ားသို႕ ဓားေရး ၊ လွံေရး ကၽြမ္းက်င္ေသာ စစ္သည္သံုးက်ိပ္အား ေရြးခ်ယ္၍ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္သို႕
ေစလႊတ္တာ၀န္ေပးအပ္ခဲ့ရာ ရဲသီဟ ႏွင့္ ရဲဒိဗၺ တို႕ စစ္သည္ညီအစ္ကိုႏွစ္ဦးမွာ ရမည္းသင္းခရိုင္အတြင္း ႏွိမ္နင္းရန္ တာ၀န္ ေပး ေစလႊတ္ျခင္း ခံရေလသည္။
၄င္းညီအစ္ကိုႏွစ္ဦးမွာ တာ၀န္ေပးအပ္သည္႕အတိုင္း ရမည္းသင္းခရိုင္အတြင္း လွည္႕လည္၍ မစစ္မွန္ေသာ အရည္းႀကီးတို႕၏ အယူ၀ါဒမ်ားကို စစ္ေသနဂၤဗ်ဴဟာနည္း မ်ားအရ
ရွင္းလင္းသုတ္သင္ၿပီး အရည္းႀကီးမ်ားအား လူ၀တ္လဲေစ၍ ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္း သင့္ေလွ်ာ္ေသာအလုပ္အကိုင္မ်ားေပးကာလုပ္ကိုင္ေစခဲ့သည္။ယင္းတို႕လက္ထက္တြင္ဗုဒၶသာသနာ
ျပန္႕ပြားေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့သျဖင့္ ပုဂံျပည္႕ရွင္ အေနာ္ရထာမင္းႀကီးမွ ၿမိဳ႕စားမ်ားအျဖစ္ ေပးသနားရန္ အမိန္႕ခ်မွတ္၍ အစ္ကိုျဖစ္သူ ရဲသီဟ မွာ
ရမည္းသင္းၿမိဳ႕စားအျဖစ္ ခန္႕အပ္ျခင္းခံရေလသည္။
ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕၏အေနာက္ဘက္ၾကက္ဆူအိုင္သိုက္မွ သိုက္ေစာင့္ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္သည္ လမ္းပ်ဥ္းမနားရြာ ဦးၿဖိဳး+ေဒၚမယ္သာတို႕၏ ၀မ္းတြင္ လူ၀င္စားအမႊာ
ညီအစ္မ အျဖစ္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ အႀကီးမမွာ အသားျဖဴသူျဖစ္၍ မျဖဴဟုအမည္ေပးၿပီး အငယ္မမွာ အသားညိုသူျဖစ္၍ မညိုဟု အမည္ေပးခဲ့သည္။ ဦးၿဖိဳး+ေဒၚမယ္သာတို႕သည္
ေစ်းေရာင္းေစ်း၀ယ္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ရင္း သမီးႏွစ္ေယာက္အရြယ္ေရာက္ေသာအခါ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာျဖစ္သည္႕ က်ည္ေတာင္ရြာကေလးသို႕ ေျပာင္းေရြ႕ေနထိုင္စားေသာက္ရင္း
ေတာင္သူလုပ္ငန္းပါ တြဲဖက္လုပ္ကိုင္ၾကသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေပါင္းေလာင္းျမစ္၏ အေရွ႕ဘက္ကမ္းေတာင္ေျခတ၀ိုက္၌ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားစိုက္ပ်ိဳးထားေသာ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ားအား ဆင္ျဖဴေတာ္သံုးစီး ရံဖန္ရံခါ
၀င္ေရာက္ဖ်က္စီးလွ်က္ရွိသည္။ ၄င္းသတင္းစကားအား ပုဂံျပည္႕ရွင္ အေနာ္ရထာမင္းႀကီးထံသို႕ ေပါက္ၾကားေသာအခါ မရမေနဖမ္းဆီးရန္ မင္းမိန္႕ျဖင့္ ရမည္းသင္းၿမိဳ႕စား ရဲသီဟႏွင့္
ညီျဖစ္သူအား တာ၀န္ေပးေစလႊတ္ရာ ထိုညီအစ္ကို ႏွစ္ဦးသည္ က်ည္ေတာင္ရြာသို႕ ေရာက္ရွိလာၿပီး ေပါင္းေလာင္းျမစ္အေရွ႕ဘက္ကမ္းသို႕ကူး၍ ဆင္ျဖဴေတာ္မ်ား သြားလာလႈပ္ရွားမႈ
သတင္းအား စံုစမ္းရင္း လိုက္လံရွာေဖြဖမ္းဆီးရာ ဆင္ျဖဴေတာ္မ်ားမွာ ယခုဆင္ျဖဴေတာင္ဟုေခၚဆိုေသာေတာင္ေတာ္၌ ေျမကိုခြင္း၍ ၀င္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး ေျမကိုခြင္း၍
၀င္သြားေသာ တြင္းသာလွ်င္ေတြ႕ရေလသည္။၄င္းဆင္ျဖဴတြင္းမွာ ယခုအခ်ိန္ထိအထင္အရွားရွိခဲ့ေပသည္။ ထိုကဲ့သို႕ ဆင္ျဖဴေတာ္မ်ား ၀င္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္ေသာေတာင္အား
ယခုအခါ ဆင္ျဖဴေတာင္ဟု ေခၚေ၀ၚသမုတ္ၾကေလသည္။ ရဲသီဟႏွင့္ရဲဒိဗၺတို႕ညီအစ္ကို ႏွစ္ဦးသည္ ဆင္ျဖဴေတာ္မ်ား ျပန္လည္ထြက္ခြာ လာမည္႕ အခ်ိန္ကိုေစာင့္ဆိုင္းရင္း
က်ည္ေတာင္ရြာေလးသို႕ ျပန္လည္ေရာက္ရွိစခန္းခ်ေနထိုင္ၾကစဥ္ မျဖဴ၊ မညိုႏွင့္ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ေမတၱာမွ်ခဲ့ၾကေလသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ တိုင္းေရးျပည္ေရးအေျခအေနအရ ပုဂံျပည္႕ရွင္ အေနာ္ရထာမင္းႀကီးမွ ရဲသီဟတို႕ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္အား အျမန္ျပန္လာရန္ အမိန္႕ ေတာ္
ေရာက္ရွိလာ၍ ျပန္ရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သံုးလၾကာလွ်င္ ျပန္လာၿပီး လက္ထပ္ထိမ္းျမားပါမည္ဟု ကတိျပဳကာ ပုဂံေနျပည္ေတာ္သို႕ ျပန္သြား ၾကေလသည္။
ၾကက္ဆူအိုင္သိုက္မွ သိုက္နန္းရွင္မ်ားသည္သိုက္ဆရာမ်ား၏အႏၱရာယ္ေၾကာင့္ ေရႊေလွ ေငြေလွမ်ား ေလွာ္ခတ္၍ အေရွ႕စူးစူးအတိုင္း ေနရာင္ျပအင္း ကိုျဖတ္ၿပီး
ထြက္ခြာ လာၾကရာ က်ည္ေတာင္ေက်းရြာ၏ အေနာက္ဖက္ ယခု ၾကာကန္ႀကီးဟု ေခၚေသာ ေရကန္သို႕အေရာက္တြင္ ေခတၱနားေန၍ ငုတ္လွ်ိဳးေပ်ာက္ ကြယ္ခဲ့ေလသည္။
ၾကက္ဆူအိုင္ေက်းရြာမွ သိုက္ဆရာ ဦးကံ၀သည္ သိုက္စာအရ ဦးပဥၹင္း၀တ္၍ က်ည္ေတာင္ေက်းရြာသို႕ ေရာက္ရွိလာၿပီး တပည္႕ျဖစ္သူ ေမာင္ေက်ာ္ဖားဆိုသူႏွင့္ သိုက္တူးရန္ စီစဥ္ၾကေလသည္။
သိုက္စာမွာ-
က်ည္ေတာင္ရြာ အေနာက္ဖက္ေညာင္လန္းပင္ႀကီးအနီး ဘီလူးမႀကီးေတြ႕လိမ့္မည္။ ခ်ည္မန္းကြင္းစြပ္ဖမ္းထားေလ… ဘီလူးမႀကီးအနီးေရကန္တခုရွိသည္။
ဂါထာမႏၱန္စုတ္က ကၽြဲရုပ္ႀကီးေပၚလာလိမ့္မည္။ ကၽြဲရုပ္ႀကီးအား ခ်ည္မန္းကြင္းႏွင့္ ဖမ္းခ်ဳပ္ၿပီးေဆးႀကိမ္တုတ္ႏွင့္ ရြယ္ရံုသာရြယ္ပါ။ မရိုက္ေလနဲ႕ ၊ ရိုက္ပါက
ဂါထာ မႏၱန္ပ်က္လိမ့္မည္။ ဖမ္းခ်ဳပ္ထားေသာ ကၽြဲရုပ္ကို (၇) ႀကိမ္ ဂါထာမႏၱန္မန္းမႈတ္ပါက ေရကန္အတြင္းမွ ေရႊသားအတိၿပီးေသာ ေလာင္းေလွတစင္းေပၚ
လာလိမ့္မည္။ ၄င္းအတြင္းမွ ေရႊႀကဳတ္ငယ္ႏွင့္ ထည္႕ထားေသာ ျပဒါးမွာ အသက္ကမၻာတည္ႏိုင္သည္အထိ ယူငင္စားသံုးပါေလ။
အဆိုပါသိုက္စာအရဦးကံ၀သည္ တပည္႕ျဖစ္သူ ေမာင္ေက်ာက္ဖားကိုေခၚသြားၿပီး ဘီလူးမရုပ္ကို ဂါထာမႏၱန္မန္းမႈတ္ကာ ခ်ည္မန္းကြင္းႏွင့္လည္ပင္း
ကို စြပ္ထားေလသည္။ ေရကန္ေပၚမွေန၍ ဂါထာမႏၱန္စုတ္ေသာအခါ မၾကာမီ ကၽြဲရုပ္ႀကီးေပၚလာေလသည္။ လည္ပင္းကို ခ်ည္မန္းကြင္းႏွင့္စြပ္ထားၿပီး
တပည္႕ျဖစ္သူအား မည္မွ် လႈပ္လႈပ္မရိုက္ေလနဲ႕၊ ရြယ္ရံုသာရြယ္ဟု ေဆးႀကိမ္တုတ္ကို ေမာင္ေက်ာက္ဖားအား ေပးထားကာ ေရႊသားအတိၿပီးေသာ
ေလာင္းေလွေပၚလာရန္ သိုက္ဆရာက ဂါထာမႏၱန္စုတ္၍ေနေလသည္။
ဦးၿဖိဳး+ေဒၚမယ္သာတို႕မွာ လယ္ယာလုပ္ငန္းခြင္သို႕ သမီးျဖစ္သူ မျဖဴ-မညိုတို႕ႏွင့္အတူလာေရာက္သည္႕အခါတိုင္း ေက်ာက္ဘီလူးမႀကီးအား စားဦးေသာက္ဦး
တင္ေျမွာက္ေလ့ရွိရာ ထိုေန႕တြင္ ေက်ာက္ဘီလူးမရုပ္ႀကီးမွ ခ်ည္မန္းကြင္းျဖဳတ္ေပးရန္ ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းေနသျဖင့္ ဦးၿဖိဳး+ေဒၚမယ္သာ တို႕မွာ
ေၾကာက္ရြ႕ံေသာစိတ္ႏွင့္ သနားဂရုဏာသက္ေသာ စိတ္တို႕ျဖင့္ အရဲစြန္႕ကာ ခ်ည္မန္းကြင္းကို ျဖဳတ္ေပးလိုက္ရာ ဘီလူးမႀကီးမွာ ေနရာမွ ထၿပီး “ နင္တို႕ကို ငါ
ေက်းဇူးတင္တယ္၊ ငါထိုင္တဲ့ေနရာေအာက္မွာ ေရႊ၊ေငြ ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္၊ နင္တို႕အကုန္ယူေတာ့ ” ဟုေျပာၿပီး သိုက္ဆရာမ်ားရွိရာ
ေရကန္ဆီသို႕ လွ်င္ျမန္ေသာေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ထြက္ခြာသြားေလသည္။
သိုက္ဆရာဦးကံ၀၏ ဂါထာမႏၱန္တို႕ေၾကာင့္ ငုတ္လွ်ိဳးေနေသာ ေရႊေလွႀကီးသည္ ေရေပၚသို႕ ေပၚလာခ်ိန္၌ ေက်ာက္ဘီလူးမရုပ္ႀကီးသည္ ၄င္းတို႕အနီး သို႕
ေရာက္ရွိလာေသာအခါ တပည္႕ေက်ာ္ ေမာင္ေက်ာက္ဖားမွာ ေၾကာက္စိတ္၊ ေဒါသစိတ္မ်ားျဖင့္ ကၽြဲရုပ္ႀကီးအား ေဆးႀကိမ္တုတ္ျဖင့္ တအားႀကံဳး၍ ရိုက္လိုက္ရာ
စူးစူး၀ါး၀ါးအသံ မ်ားေအာ္ဟစ္ၿပီး ကၽြဲရုပ္ႀကီးမွာ ေရထဲသို႕ ငုတ္လွ်ိဳးေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္။ သိုက္ဆရာမႏၱန္ေၾကာင့္ ေရေပၚေပၚလာေသာ ေရြေလွႀကီးသည္
အေရွ႕ဘက္စူးစူးရွိ ေတာင္ေတာ္ဆီသို႕ ထြက္ခြာသြားၿပီး ႀကီးမားခိုင္မာလွသည္႕ ေက်ာက္ေတာင္ႀကီးအားခြင္းကာ ငုပ္လွ်ိဳးေပ်ာက္ကြယ္သြားေလ သည္။
သိုက္ဆရာဦးကံ၀ႏွင့္တပည္႕မွာလည္း အလိုအေလွ်ာက္ေျမေပၚတြင္ ေပ်ာ့ေခြ လဲက်ၿပီး အသက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္။
ေရႊေလွ၊ေငြေလွမ်ား ခြင္း၀င္ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္႕ေက်ာက္ကြဲႀကီးမွာ ေျဖာင့္တန္းစြာ ပိုင္းျဖတ္ထားသကဲ့သို႕ အက်ယ္ (၃)ေပခန္႕ ၊ အျမင့္ (၂၅)ခန္႕၊ အလ်ား (၄၀)ေပခန္႕
မွာ ယခုအခ်ိန္ထိ အထင္အရွားရွိခဲ့ေပသည္။ ေရွးအခါက အဆိုပါ ကြဲအက္ေနေသာ ေက်ာက္ကြဲၾကားမွ ေလမႈတ္ထုတ္ျခင္း၊ အတြင္းပိုင္းသို႕ ေလစုတ္ယူျခင္းမ်ားရွိခဲ့ေၾကာင္း ၊
၄င္းေက်ာက္ကြဲဲ ေၾကာင္းထဲသို႕ လက္ကိုင္ပု၀ါခ်ၾကည္႕ပါက မႈတ္ထုတ္သည္႕ေလအားေၾကာင့္ မည္သို႕ပင္ ေအာက္သို႕ပစ္ခ်ေစကာမႈ အထက္သို႕ျပန္တတ္လာေၾကာင္း
ေလွခြင္းေတာင္တန္ခိုးႀကီးေက်ာင္း၌ ယခင္သတင္းသံုးခဲ့ေသာ ဘရေသ့ႀကီး ဦးဣႏၵ၏ မိန္႕ဆိုေျပာၾကားခ်က္အရ သိရွိရေပသည္။
ယင္းကဲ့သို႕ သိုက္နန္းရွင္မ်ားႏွင့္ ေရႊေလွ၊ေငြေလွမ်ား ခြင္း၀င္ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ထိုေတာင္ေတာ္အား ေလွခြင္းေတာင္ ဟူ၌၄င္း၊ ေရႊေလွ၊ေငြေလွမ်ား
ထြင္း၀င္သြားရာ ေက်ာက္ကြဲႀကီးမွာ ညီညာေျဖာင့္တန္းစြာ ပိုင္းျဖတ္ထြင္းေဖာက္ထားသည္႕အလား တည္ရွိေနသည္ကို အေၾကာင္း ျပဳ၍ ေလွထြင္းေတာင္ ဟူ၍ ၄င္း၊
ေတာင္ေတာ္ႏွင့္ (၂) မိုင္ပတ္လည္တြင္ ေဆာင္းရာသီ၌ အျခားအရပ္ေဒသမ်ားႏွင့္မတူ ထူးျခားစြာ ေလတိုက္ခတ္ျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေလတြင္းေတာင္ ဟူ၍၄င္း ေခၚေ၀ၚသမုဒ္ၾကေလသည္။
ဦးၿဖိဳး+ေဒၚမယ္သာတို႕မိသားစုမွာ ေက်ာက္ဘီလူးမႀကီးမွေပးခဲ့ေသာ ရတနာပစၥည္းမ်ားျဖင့္ ႀကီးပြားခ်မ္းသာလာၿပီး မိမိသေဘာဆႏၵအရ စိတ္တိုင္းက် သာသနာ ျပဳႏိုင္ရန္အတြက္
ပစၥည္းမ်ားကိုခြဲေ၀ယူၾကကာ ဦးၿဖိဳး+ေဒၚမယ္သာတို႕ဇနီးေမာင္ႏွံကမူ က်ည္ေတာင္ရြာ၏ အေနာက္၌ “ရွင္ပင္တုတ္ၿဖိဳး ” ဟူေသာ ဘြဲ႕ေတာ္ႏွင့္ဘုရားတဆူ တည္ထား
ကုိးကြယ္ခဲ့ေလသည္။ မျဖဴက ဆင္ျဖဴေတာင္ေပၚတြင္ ဘုရားတစ္ဆူတည္ရန္ ရည္ရြယ္စိတ္ကူး၍ မညိုက ေလွခြင္းေတာင္ေပၚရန္ ဘုရားတစ္ဆူတည္ရန္ရည္ရြယ္စိတ္ကူးထားၾကၿပီး
အခ်စ္ဦးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ရဲသီဟတို႕ညီအစ္ကိုႏွစ္ဦး အလာကိုသာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကသည္။ရဲသီဟတို႕ညီအစ္ကိုႏွစ္ဦးမွာ သံုးလၾကာျပန္လာခဲ့ပါမည္ဟု ဂတိမ်ားေပးထားခဲ့ေသာ္လည္း
ရက္၊လ၊ႏွစ္တို႕ ကူးေျပာင္းလာခဲ့ေသာ္လည္း ေပၚမလာခဲ့ေပ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ရွမ္းေစာ္ဘြားတစ္ဦးသည္ က်ည္ေတာင္နယ္ေျမအတြင္းသို႕ ေရာက္ရွိလာၿပီး မျဖဴ၊မညို ညီအစ္မႏွစ္ဦးကို ေတြ႕ျမင္ေသာအခါ ႏွစ္ဦးလံုးအေပၚတြင္ ေမတၱာညြတ္၍ ဇြတ္အတင္းႀကံစည္ေလသည္။ မျဖဴတို႕ညီအစ္မႏွစ္ဦးသည္ ရွမ္းေစာ္ဘြားရန္မွ ကင္းေ၀းေအာင္ ဆင္းရဲသားအသြင္ေဆာင္၍ က်ည္ေတာင္ရြာ၌ မေနဘဲ အနီးအနားရွိ ရြာငယ္မ်ားသို႕ ေျပးလႊားပုန္းေအာင္းေနၾကရေလသည္။ ရဲသီဟတို႕ညီအစ္ကိုမွာ က်ည္ေတာင္ရြာသို႕ျပန္ေရာက္၍ အေၾကာင္းစံုကို သိရေသာအခါ ေစာ္ဘြားဘက္ေတာ္သားမ်ားႏွင့္ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားေလသည္။ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားေနစဥ္ မျဖဴတို႕ညီအစ္မမွာ ပုန္းေအာင္းေနရာမွ တိတ္တဆိတ္ေရာက္ရွိလာၿပီး ရဲသီဟတို႕အားသြားေရာက္ေတြ႕ဆံုစဥ္ တိုက္ပြဲျပင္းထန္၍ ရန္သူဘက္မွ ပစ္ခတ္လိုက္ေသာ အဆိပ္လူးျမွားသည္ မျဖဴတို႕ညီအစ္မ အား ထိမွန္ၿပီး ၄င္းေနရာတြင္ပင္ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္လံုး ေသဆံုးၾကရေလသည္။
မျဖဴသည္ ဆင္ျဖဴေတာင္တြင္ ဘုရားတည္ရန္ စိတ္စြဲလန္း၍ ေသဆံုးခဲ့ရသူျဖစ္သျဖင့္ ဆင္ျဖဴေတာင္ေတာ္တြင္ ေတာင္ေစာင့္နတ္မယ္ျဖစ္လွ်က္ ၊ မညိုမွာ ေလွခြင္းေတာင္၌ ဘုရားတည္ရန္ စိတ္စြဲလန္း၍ ေသဆံုးခဲ့ရသူျဖစ္သျဖင့္ ေလွခြင္းေတာင္ေတာ္တြင္ ေတာင္ေစာင့္နတ္မယ္ျဖစ္ကာ “ မယ္ျဖဴ ၊ မယ္ညို ” တို႕အား နတ္ကြန္း ၊ နတ္နန္းမ်ား ေဆာက္လုပ္၍ ယေန႕အခ်ိန္ထိ ႏွစ္စဥ္ထာ၀ရ ပူေဇာ္ပသခဲ့ၾကေလသည္။
ေရွးလြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ရွစ္ရာေက်ာ္ခန္႕က ပုဂံျပည္၌ အေနာ္ရထာမင္းႀကီး ထီးနန္းသိမ္းပိုက္စိုးစံေတာ္မူစဥ္ ပုဂံျပည္အနယ္နယ္အရပ္ရပ္၌ အရည္းႀကီးတို႕၏ မစစ္မွန္ေသာ
အယူ၀ါဒမ်ား လႊမ္းမိုးေနခဲ့သည္။ အေနာ္ရထာမင္းႀကီး နန္းတက္လာေသာအခါ ထိုအယူ၀ါဒမ်ားကို မႏွစ္သက္သျဖင့္ စစ္မွန္ေသာ သာသနာကို ေတာင့္တလွ်က္ရွိသည္။ ထိုစဥ္
သထံုျပည္မွ ရွင္အရဟံသည္ သာသနာျပဳရန္ ပုဂံျပည္သို႕ ႀကြလာ၏။ အေနာ္ရထာမင္းႀကီးသည္ ရွင္အရဟံကို ဖူးေတြ႕ရေသာ္ မ်ားစြာၾကည္ညိုလွ၏။ ပုဂံျပည္၌ သာသနာျပဳရန္
ေလွ်ာက္ထား ေတာင္းပန္၏။ အေနာ္ရထာမင္းႀကီးသည္ ရွင္အရဟံ၏ အကူအညီျဖင့္ အရည္းႀကီး မ်ားအယူ၀ါဒကို ဖယ္ရွားသုတ္သင္သည္။
ထို႕ျပင္ စစ္ေရးအရ ရွင္းလင္းသုတ္သင္ရန္ လိုအပ္ေသာ ေနရာမ်ားသို႕ ဓားေရး ၊ လွံေရး ကၽြမ္းက်င္ေသာ စစ္သည္သံုးက်ိပ္အား ေရြးခ်ယ္၍ အနယ္နယ္အရပ္ရပ္သို႕
ေစလႊတ္တာ၀န္ေပးအပ္ခဲ့ရာ ရဲသီဟ ႏွင့္ ရဲဒိဗၺ တို႕ စစ္သည္ညီအစ္ကိုႏွစ္ဦးမွာ ရမည္းသင္းခရိုင္အတြင္း ႏွိမ္နင္းရန္ တာ၀န္ ေပး ေစလႊတ္ျခင္း ခံရေလသည္။
၄င္းညီအစ္ကိုႏွစ္ဦးမွာ တာ၀န္ေပးအပ္သည္႕အတိုင္း ရမည္းသင္းခရိုင္အတြင္း လွည္႕လည္၍ မစစ္မွန္ေသာ အရည္းႀကီးတို႕၏ အယူ၀ါဒမ်ားကို စစ္ေသနဂၤဗ်ဴဟာနည္း မ်ားအရ
ရွင္းလင္းသုတ္သင္ၿပီး အရည္းႀကီးမ်ားအား လူ၀တ္လဲေစ၍ ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္း သင့္ေလွ်ာ္ေသာအလုပ္အကိုင္မ်ားေပးကာလုပ္ကိုင္ေစခဲ့သည္။ယင္းတို႕လက္ထက္တြင္ဗုဒၶသာသနာ
ျပန္႕ပြားေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့သျဖင့္ ပုဂံျပည္႕ရွင္ အေနာ္ရထာမင္းႀကီးမွ ၿမိဳ႕စားမ်ားအျဖစ္ ေပးသနားရန္ အမိန္႕ခ်မွတ္၍ အစ္ကိုျဖစ္သူ ရဲသီဟ မွာ
ရမည္းသင္းၿမိဳ႕စားအျဖစ္ ခန္႕အပ္ျခင္းခံရေလသည္။
ပ်ဥ္းမနားၿမိဳ႕၏အေနာက္ဘက္ၾကက္ဆူအိုင္သိုက္မွ သိုက္ေစာင့္ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္သည္ လမ္းပ်ဥ္းမနားရြာ ဦးၿဖိဳး+ေဒၚမယ္သာတို႕၏ ၀မ္းတြင္ လူ၀င္စားအမႊာ
ညီအစ္မ အျဖစ္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ အႀကီးမမွာ အသားျဖဴသူျဖစ္၍ မျဖဴဟုအမည္ေပးၿပီး အငယ္မမွာ အသားညိုသူျဖစ္၍ မညိုဟု အမည္ေပးခဲ့သည္။ ဦးၿဖိဳး+ေဒၚမယ္သာတို႕သည္
ေစ်းေရာင္းေစ်း၀ယ္ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ရင္း သမီးႏွစ္ေယာက္အရြယ္ေရာက္ေသာအခါ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာျဖစ္သည္႕ က်ည္ေတာင္ရြာကေလးသို႕ ေျပာင္းေရြ႕ေနထိုင္စားေသာက္ရင္း
ေတာင္သူလုပ္ငန္းပါ တြဲဖက္လုပ္ကိုင္ၾကသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေပါင္းေလာင္းျမစ္၏ အေရွ႕ဘက္ကမ္းေတာင္ေျခတ၀ိုက္၌ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားစိုက္ပ်ိဳးထားေသာ ေကာက္ပဲသီးႏွံမ်ားအား ဆင္ျဖဴေတာ္သံုးစီး ရံဖန္ရံခါ
၀င္ေရာက္ဖ်က္စီးလွ်က္ရွိသည္။ ၄င္းသတင္းစကားအား ပုဂံျပည္႕ရွင္ အေနာ္ရထာမင္းႀကီးထံသို႕ ေပါက္ၾကားေသာအခါ မရမေနဖမ္းဆီးရန္ မင္းမိန္႕ျဖင့္ ရမည္းသင္းၿမိဳ႕စား ရဲသီဟႏွင့္
ညီျဖစ္သူအား တာ၀န္ေပးေစလႊတ္ရာ ထိုညီအစ္ကို ႏွစ္ဦးသည္ က်ည္ေတာင္ရြာသို႕ ေရာက္ရွိလာၿပီး ေပါင္းေလာင္းျမစ္အေရွ႕ဘက္ကမ္းသို႕ကူး၍ ဆင္ျဖဴေတာ္မ်ား သြားလာလႈပ္ရွားမႈ
သတင္းအား စံုစမ္းရင္း လိုက္လံရွာေဖြဖမ္းဆီးရာ ဆင္ျဖဴေတာ္မ်ားမွာ ယခုဆင္ျဖဴေတာင္ဟုေခၚဆိုေသာေတာင္ေတာ္၌ ေျမကိုခြင္း၍ ၀င္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး ေျမကိုခြင္း၍
၀င္သြားေသာ တြင္းသာလွ်င္ေတြ႕ရေလသည္။၄င္းဆင္ျဖဴတြင္းမွာ ယခုအခ်ိန္ထိအထင္အရွားရွိခဲ့ေပသည္။ ထိုကဲ့သို႕ ဆင္ျဖဴေတာ္မ်ား ၀င္ေရာက္ေပ်ာက္ကြယ္ေသာေတာင္အား
ယခုအခါ ဆင္ျဖဴေတာင္ဟု ေခၚေ၀ၚသမုတ္ၾကေလသည္။ ရဲသီဟႏွင့္ရဲဒိဗၺတို႕ညီအစ္ကို ႏွစ္ဦးသည္ ဆင္ျဖဴေတာ္မ်ား ျပန္လည္ထြက္ခြာ လာမည္႕ အခ်ိန္ကိုေစာင့္ဆိုင္းရင္း
က်ည္ေတာင္ရြာေလးသို႕ ျပန္လည္ေရာက္ရွိစခန္းခ်ေနထိုင္ၾကစဥ္ မျဖဴ၊ မညိုႏွင့္ ရင္းႏွီးကၽြမ္း၀င္ေမတၱာမွ်ခဲ့ၾကေလသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ တိုင္းေရးျပည္ေရးအေျခအေနအရ ပုဂံျပည္႕ရွင္ အေနာ္ရထာမင္းႀကီးမွ ရဲသီဟတို႕ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္အား အျမန္ျပန္လာရန္ အမိန္႕ ေတာ္
ေရာက္ရွိလာ၍ ျပန္ရမည္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သံုးလၾကာလွ်င္ ျပန္လာၿပီး လက္ထပ္ထိမ္းျမားပါမည္ဟု ကတိျပဳကာ ပုဂံေနျပည္ေတာ္သို႕ ျပန္သြား ၾကေလသည္။
ၾကက္ဆူအိုင္သိုက္မွ သိုက္နန္းရွင္မ်ားသည္သိုက္ဆရာမ်ား၏အႏၱရာယ္ေၾကာင့္ ေရႊေလွ ေငြေလွမ်ား ေလွာ္ခတ္၍ အေရွ႕စူးစူးအတိုင္း ေနရာင္ျပအင္း ကိုျဖတ္ၿပီး
ထြက္ခြာ လာၾကရာ က်ည္ေတာင္ေက်းရြာ၏ အေနာက္ဖက္ ယခု ၾကာကန္ႀကီးဟု ေခၚေသာ ေရကန္သို႕အေရာက္တြင္ ေခတၱနားေန၍ ငုတ္လွ်ိဳးေပ်ာက္ ကြယ္ခဲ့ေလသည္။
ၾကက္ဆူအိုင္ေက်းရြာမွ သိုက္ဆရာ ဦးကံ၀သည္ သိုက္စာအရ ဦးပဥၹင္း၀တ္၍ က်ည္ေတာင္ေက်းရြာသို႕ ေရာက္ရွိလာၿပီး တပည္႕ျဖစ္သူ ေမာင္ေက်ာ္ဖားဆိုသူႏွင့္ သိုက္တူးရန္ စီစဥ္ၾကေလသည္။
သိုက္စာမွာ-
က်ည္ေတာင္ရြာ အေနာက္ဖက္ေညာင္လန္းပင္ႀကီးအနီး ဘီလူးမႀကီးေတြ႕လိမ့္မည္။ ခ်ည္မန္းကြင္းစြပ္ဖမ္းထားေလ… ဘီလူးမႀကီးအနီးေရကန္တခုရွိသည္။
ဂါထာမႏၱန္စုတ္က ကၽြဲရုပ္ႀကီးေပၚလာလိမ့္မည္။ ကၽြဲရုပ္ႀကီးအား ခ်ည္မန္းကြင္းႏွင့္ ဖမ္းခ်ဳပ္ၿပီးေဆးႀကိမ္တုတ္ႏွင့္ ရြယ္ရံုသာရြယ္ပါ။ မရိုက္ေလနဲ႕ ၊ ရိုက္ပါက
ဂါထာ မႏၱန္ပ်က္လိမ့္မည္။ ဖမ္းခ်ဳပ္ထားေသာ ကၽြဲရုပ္ကို (၇) ႀကိမ္ ဂါထာမႏၱန္မန္းမႈတ္ပါက ေရကန္အတြင္းမွ ေရႊသားအတိၿပီးေသာ ေလာင္းေလွတစင္းေပၚ
လာလိမ့္မည္။ ၄င္းအတြင္းမွ ေရႊႀကဳတ္ငယ္ႏွင့္ ထည္႕ထားေသာ ျပဒါးမွာ အသက္ကမၻာတည္ႏိုင္သည္အထိ ယူငင္စားသံုးပါေလ။
အဆိုပါသိုက္စာအရဦးကံ၀သည္ တပည္႕ျဖစ္သူ ေမာင္ေက်ာက္ဖားကိုေခၚသြားၿပီး ဘီလူးမရုပ္ကို ဂါထာမႏၱန္မန္းမႈတ္ကာ ခ်ည္မန္းကြင္းႏွင့္လည္ပင္း
ကို စြပ္ထားေလသည္။ ေရကန္ေပၚမွေန၍ ဂါထာမႏၱန္စုတ္ေသာအခါ မၾကာမီ ကၽြဲရုပ္ႀကီးေပၚလာေလသည္။ လည္ပင္းကို ခ်ည္မန္းကြင္းႏွင့္စြပ္ထားၿပီး
တပည္႕ျဖစ္သူအား မည္မွ် လႈပ္လႈပ္မရိုက္ေလနဲ႕၊ ရြယ္ရံုသာရြယ္ဟု ေဆးႀကိမ္တုတ္ကို ေမာင္ေက်ာက္ဖားအား ေပးထားကာ ေရႊသားအတိၿပီးေသာ
ေလာင္းေလွေပၚလာရန္ သိုက္ဆရာက ဂါထာမႏၱန္စုတ္၍ေနေလသည္။
ဦးၿဖိဳး+ေဒၚမယ္သာတို႕မွာ လယ္ယာလုပ္ငန္းခြင္သို႕ သမီးျဖစ္သူ မျဖဴ-မညိုတို႕ႏွင့္အတူလာေရာက္သည္႕အခါတိုင္း ေက်ာက္ဘီလူးမႀကီးအား စားဦးေသာက္ဦး
တင္ေျမွာက္ေလ့ရွိရာ ထိုေန႕တြင္ ေက်ာက္ဘီလူးမရုပ္ႀကီးမွ ခ်ည္မန္းကြင္းျဖဳတ္ေပးရန္ ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းေနသျဖင့္ ဦးၿဖိဳး+ေဒၚမယ္သာ တို႕မွာ
ေၾကာက္ရြ႕ံေသာစိတ္ႏွင့္ သနားဂရုဏာသက္ေသာ စိတ္တို႕ျဖင့္ အရဲစြန္႕ကာ ခ်ည္မန္းကြင္းကို ျဖဳတ္ေပးလိုက္ရာ ဘီလူးမႀကီးမွာ ေနရာမွ ထၿပီး “ နင္တို႕ကို ငါ
ေက်းဇူးတင္တယ္၊ ငါထိုင္တဲ့ေနရာေအာက္မွာ ေရႊ၊ေငြ ေက်ာက္သံပတၱျမားေတြအမ်ားႀကီးရွိတယ္၊ နင္တို႕အကုန္ယူေတာ့ ” ဟုေျပာၿပီး သိုက္ဆရာမ်ားရွိရာ
ေရကန္ဆီသို႕ လွ်င္ျမန္ေသာေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ထြက္ခြာသြားေလသည္။
သိုက္ဆရာဦးကံ၀၏ ဂါထာမႏၱန္တို႕ေၾကာင့္ ငုတ္လွ်ိဳးေနေသာ ေရႊေလွႀကီးသည္ ေရေပၚသို႕ ေပၚလာခ်ိန္၌ ေက်ာက္ဘီလူးမရုပ္ႀကီးသည္ ၄င္းတို႕အနီး သို႕
ေရာက္ရွိလာေသာအခါ တပည္႕ေက်ာ္ ေမာင္ေက်ာက္ဖားမွာ ေၾကာက္စိတ္၊ ေဒါသစိတ္မ်ားျဖင့္ ကၽြဲရုပ္ႀကီးအား ေဆးႀကိမ္တုတ္ျဖင့္ တအားႀကံဳး၍ ရိုက္လိုက္ရာ
စူးစူး၀ါး၀ါးအသံ မ်ားေအာ္ဟစ္ၿပီး ကၽြဲရုပ္ႀကီးမွာ ေရထဲသို႕ ငုတ္လွ်ိဳးေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္။ သိုက္ဆရာမႏၱန္ေၾကာင့္ ေရေပၚေပၚလာေသာ ေရြေလွႀကီးသည္
အေရွ႕ဘက္စူးစူးရွိ ေတာင္ေတာ္ဆီသို႕ ထြက္ခြာသြားၿပီး ႀကီးမားခိုင္မာလွသည္႕ ေက်ာက္ေတာင္ႀကီးအားခြင္းကာ ငုပ္လွ်ိဳးေပ်ာက္ကြယ္သြားေလ သည္။
သိုက္ဆရာဦးကံ၀ႏွင့္တပည္႕မွာလည္း အလိုအေလွ်ာက္ေျမေပၚတြင္ ေပ်ာ့ေခြ လဲက်ၿပီး အသက္ေပ်ာက္ကြယ္သြားေလသည္။
ေရႊေလွ၊ေငြေလွမ်ား ခြင္း၀င္ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္႕ေက်ာက္ကြဲႀကီးမွာ ေျဖာင့္တန္းစြာ ပိုင္းျဖတ္ထားသကဲ့သို႕ အက်ယ္ (၃)ေပခန္႕ ၊ အျမင့္ (၂၅)ခန္႕၊ အလ်ား (၄၀)ေပခန္႕
မွာ ယခုအခ်ိန္ထိ အထင္အရွားရွိခဲ့ေပသည္။ ေရွးအခါက အဆိုပါ ကြဲအက္ေနေသာ ေက်ာက္ကြဲၾကားမွ ေလမႈတ္ထုတ္ျခင္း၊ အတြင္းပိုင္းသို႕ ေလစုတ္ယူျခင္းမ်ားရွိခဲ့ေၾကာင္း ၊
၄င္းေက်ာက္ကြဲဲ ေၾကာင္းထဲသို႕ လက္ကိုင္ပု၀ါခ်ၾကည္႕ပါက မႈတ္ထုတ္သည္႕ေလအားေၾကာင့္ မည္သို႕ပင္ ေအာက္သို႕ပစ္ခ်ေစကာမႈ အထက္သို႕ျပန္တတ္လာေၾကာင္း
ေလွခြင္းေတာင္တန္ခိုးႀကီးေက်ာင္း၌ ယခင္သတင္းသံုးခဲ့ေသာ ဘရေသ့ႀကီး ဦးဣႏၵ၏ မိန္႕ဆိုေျပာၾကားခ်က္အရ သိရွိရေပသည္။
ယင္းကဲ့သို႕ သိုက္နန္းရွင္မ်ားႏွင့္ ေရႊေလွ၊ေငြေလွမ်ား ခြင္း၀င္ေပ်ာက္ကြယ္သြားသည္ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ထိုေတာင္ေတာ္အား ေလွခြင္းေတာင္ ဟူ၌၄င္း၊ ေရႊေလွ၊ေငြေလွမ်ား
ထြင္း၀င္သြားရာ ေက်ာက္ကြဲႀကီးမွာ ညီညာေျဖာင့္တန္းစြာ ပိုင္းျဖတ္ထြင္းေဖာက္ထားသည္႕အလား တည္ရွိေနသည္ကို အေၾကာင္း ျပဳ၍ ေလွထြင္းေတာင္ ဟူ၍ ၄င္း၊
ေတာင္ေတာ္ႏွင့္ (၂) မိုင္ပတ္လည္တြင္ ေဆာင္းရာသီ၌ အျခားအရပ္ေဒသမ်ားႏွင့္မတူ ထူးျခားစြာ ေလတိုက္ခတ္ျခင္းကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေလတြင္းေတာင္ ဟူ၍၄င္း ေခၚေ၀ၚသမုဒ္ၾကေလသည္။
ဦးၿဖိဳး+ေဒၚမယ္သာတို႕မိသားစုမွာ ေက်ာက္ဘီလူးမႀကီးမွေပးခဲ့ေသာ ရတနာပစၥည္းမ်ားျဖင့္ ႀကီးပြားခ်မ္းသာလာၿပီး မိမိသေဘာဆႏၵအရ စိတ္တိုင္းက် သာသနာ ျပဳႏိုင္ရန္အတြက္
ပစၥည္းမ်ားကိုခြဲေ၀ယူၾကကာ ဦးၿဖိဳး+ေဒၚမယ္သာတို႕ဇနီးေမာင္ႏွံကမူ က်ည္ေတာင္ရြာ၏ အေနာက္၌ “ရွင္ပင္တုတ္ၿဖိဳး ” ဟူေသာ ဘြဲ႕ေတာ္ႏွင့္ဘုရားတဆူ တည္ထား
ကုိးကြယ္ခဲ့ေလသည္။ မျဖဴက ဆင္ျဖဴေတာင္ေပၚတြင္ ဘုရားတစ္ဆူတည္ရန္ ရည္ရြယ္စိတ္ကူး၍ မညိုက ေလွခြင္းေတာင္ေပၚရန္ ဘုရားတစ္ဆူတည္ရန္ရည္ရြယ္စိတ္ကူးထားၾကၿပီး
အခ်စ္ဦးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ ရဲသီဟတို႕ညီအစ္ကိုႏွစ္ဦး အလာကိုသာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကသည္။ရဲသီဟတို႕ညီအစ္ကိုႏွစ္ဦးမွာ သံုးလၾကာျပန္လာခဲ့ပါမည္ဟု ဂတိမ်ားေပးထားခဲ့ေသာ္လည္း
ရက္၊လ၊ႏွစ္တို႕ ကူးေျပာင္းလာခဲ့ေသာ္လည္း ေပၚမလာခဲ့ေပ။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ရွမ္းေစာ္ဘြားတစ္ဦးသည္ က်ည္ေတာင္နယ္ေျမအတြင္းသို႕ ေရာက္ရွိလာၿပီး မျဖဴ၊မညို ညီအစ္မႏွစ္ဦးကို ေတြ႕ျမင္ေသာအခါ ႏွစ္ဦးလံုးအေပၚတြင္ ေမတၱာညြတ္၍ ဇြတ္အတင္းႀကံစည္ေလသည္။ မျဖဴတို႕ညီအစ္မႏွစ္ဦးသည္ ရွမ္းေစာ္ဘြားရန္မွ ကင္းေ၀းေအာင္ ဆင္းရဲသားအသြင္ေဆာင္၍ က်ည္ေတာင္ရြာ၌ မေနဘဲ အနီးအနားရွိ ရြာငယ္မ်ားသို႕ ေျပးလႊားပုန္းေအာင္းေနၾကရေလသည္။ ရဲသီဟတို႕ညီအစ္ကိုမွာ က်ည္ေတာင္ရြာသို႕ျပန္ေရာက္၍ အေၾကာင္းစံုကို သိရေသာအခါ ေစာ္ဘြားဘက္ေတာ္သားမ်ားႏွင့္ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားေလသည္။ တိုက္ပြဲျဖစ္ပြားေနစဥ္ မျဖဴတို႕ညီအစ္မမွာ ပုန္းေအာင္းေနရာမွ တိတ္တဆိတ္ေရာက္ရွိလာၿပီး ရဲသီဟတို႕အားသြားေရာက္ေတြ႕ဆံုစဥ္ တိုက္ပြဲျပင္းထန္၍ ရန္သူဘက္မွ ပစ္ခတ္လိုက္ေသာ အဆိပ္လူးျမွားသည္ မျဖဴတို႕ညီအစ္မ အား ထိမွန္ၿပီး ၄င္းေနရာတြင္ပင္ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္လံုး ေသဆံုးၾကရေလသည္။
မျဖဴသည္ ဆင္ျဖဴေတာင္တြင္ ဘုရားတည္ရန္ စိတ္စြဲလန္း၍ ေသဆံုးခဲ့ရသူျဖစ္သျဖင့္ ဆင္ျဖဴေတာင္ေတာ္တြင္ ေတာင္ေစာင့္နတ္မယ္ျဖစ္လွ်က္ ၊ မညိုမွာ ေလွခြင္းေတာင္၌ ဘုရားတည္ရန္ စိတ္စြဲလန္း၍ ေသဆံုးခဲ့ရသူျဖစ္သျဖင့္ ေလွခြင္းေတာင္ေတာ္တြင္ ေတာင္ေစာင့္နတ္မယ္ျဖစ္ကာ “ မယ္ျဖဴ ၊ မယ္ညို ” တို႕အား နတ္ကြန္း ၊ နတ္နန္းမ်ား ေဆာက္လုပ္၍ ယေန႕အခ်ိန္ထိ ႏွစ္စဥ္ထာ၀ရ ပူေဇာ္ပသခဲ့ၾကေလသည္။
No comments:
Post a Comment